Een botter is een oud Nederlands type vissersvaartuig, heeft een plat vlak, met bol naar buiten lopende zijkanten. De bovenrand (het boeisel boven het berghout) valt vanaf daar iets naar binnen.

Botters hadden hun vaar- en visgebied voornamelijk op de toenmalige Zuiderzee. Daarnaast werden ze op de Noordzee gebruikt voor de kustvisserij. Dit scheepstype is ontstaan in de tweede helft van de 18e eeuw.
Werden botters vroeger gezeild door de schipper en zijn maat, tegenwoordig bestaat – alleen nog voor recreatie – de bemanning uit 6-8 personen. Het schip kan vier zeilen voeren: het grootzeil, de fok, een kluiver op de kluiverboom en een bazaan (aap) los gehesen op een uitstekende vaarboom. Vroeger lagen de Zuiderzeehavens vol met deze vissersschepen. Tegenwoordig heeft Spakenburg nog de grootste bottervloot: zo’n 30 zijn er nog volop in gebruik voor recreatieve doeleinden. Veel toeristen maken graag zo’n bottertochtje om de sfeer van vroeger te herbeleven.
De bottereigenaren treden naar buiten als ‘Vereniging de Bruine Vloot’ op meerdere terreinen. ZIJ zijn de organisatoren van deze Visserijdag.
Op dinsdagavonden van april tot en met oktober worden op het Eemmeer competitiewedstrijden gevaren, waarbij het er soms spectaculair aan toegaat, vergelijkbaar met het skûtsjessilen.  (DARPwedstrijden: Dinsdag Avond Rond- en Platbodemwedstrijden. Vanaf de pier en de dijk een wonderschone aanblik voor de geïnteresseerde toeschouwer.)