Project omschrijving

Tanen

Enkele Spakenburgse vrijwilligers zijn in de Watersteeg (achter Museum Spakenburg) op authentieke manier netten, zeilen of touwen aan het tanen in een taanketel. Ze vertellen je op boeiende wijze over het hoe en waarom. Dan snap je dat de vissermannen met hun materiaal maandelijks naar de taander gingen. Als de netten – na ongeveer een uur – te drogen worden gehangen levert dat een prachtig fotogeniek beeld op.

Tanen is het conserveren van katoenen net, zeil of touw met cachou om verrotting door schimmels en bacteriën tegen te gaan. (Delen van) krabben en kreeften bleven vaak achter in de netten die daardoor gingen rotten. Het tanen werd gedaan in een taanketel. Een paar uur lang werd het visnet, zeil of touw in een hete oplossing van cachou ondergedompeld. Cachou is een extract van verschillende bomen,  bv. die van eik, quebracho, acacia of betelpalm. Door de materialen hiermee te impregneren kregen die een bruine kleur. Zo werd de levensduur ervan verlengd. Zeilen werden eens per jaar gedaan, netten elke 4 à 5 weken. Als de vloot thuis was, werden op zaterdag de netten op de kar geladen en naar de taander gereden. Die deed de netten in de taanketel gedurende ± een uur en hing ze vervolgens op om te drogen. Aan het eind van de middag haalde de visserman zijn netten weer op, betaalde de taander (soms meteen, soms als hij zelf betaald was voor z’n vers geleverde vangst) en bracht ze vervolgens terug aan boord voor z’n volgende vistocht.