Het is geen feest, als het Visserskoor niet is geweest….

Hèt motto van het Spakenburgs Visserskoor. Begeleid door trom, gitaar en accordeon zingen de mannen vissersliedjes, zeemansliederen en andere aanstekelijke meezingers. Het Visserskoor treedt vaak op in een jaar: op een Shantykoor Festival of in verzorgingstehuizen, bij haringparty’s, op de Spakenburgse Dagen, op feesten en partijen in het bedrijfsleven.
Ook in Duitsland is opgetreden en in Spanje deed het koor mee aan een Internationaal Shantyfestival.
Het hoogtepunt is voorjaarsoptreden in Spakenburg zelf. Elk jaar komen bijna 1.000 liefhebbers naar dit swingende concert.
Vakkundige muzikanten begeleiden het koor van ruim 40 zangers: tenoren, baritons en bassen. Veel leden zijn al lid sinds de oprichting in 1996. De achtergrond van de zangers is zeer divers: van marktkoopman in koek of vis tot begrafenisondernemer. Van groentewinkelier tot citymarketeer. Timmerman, grondverzetter,  vrachtwagenchauffeur, fysiotherapeut, leraar, verschillende gepensioneerden naast wat renteniers: rangen en standen kent het koor niet.De laatste echte visser Evert Heynen ( beter bekend als ‘Evert Groente’) van de BU33 uit Spakenburg is een verdienstelijk (solo)zanger. Zijn schip is nu verkocht en dus hij heeft weer tijd voor een hobby.
Voetbal is een groot fenomeen in Spakenburg met clubs op het hoogste amateurniveau. Als kind word je geboren in een blauw (VV Spakenburg) of  rood nest (VV IJsselmeervogels). Binnen het koor telt dit niet. Dan hebben de blauwen er geen moeite mee om ’s maandagsavonds te oefenen bij VV IJsselmeervogels (de rooien). Maar….staan de zangers eenmaal langs de lijn bij dé Derby, dan wordt ’t een ander verhaal: discussie en wedijver vieren dan hoogtij. Na afloop van de strijd zijn ze weer eenstemmige Spakenburgers.